BWT'er aan het woord: Gerrit

Gerrit, hoelang werk je inmid­dels voor BWT? En hoe begon dat ooit?

In oktober 2009 werd ik door BWT bena­derd. Ik werkte toen voor een bedrijf in de ultra­sone lucht­be­voch­ti­ging, en vanwege die speci­fieke kennis kwamen ze bij mij terecht. De over­stap is alweer zo'n vijf­tien jaar geleden dus. Ik mag mij inmid­dels zelfs de oudste én langst­ge­diende BWT'er noemen, geloof ik. Al stopt de teller qua dienst­jaren binnen­kort wel met lopen; op 31 mei heb ik mijn laatste werkdag. Ik word 67 en ga met pensioen. Het werk is nog steeds inte­res­sant en uitda­gend hoor! Maar ik werk al sinds mijn zestiende. Het wordt lang­zaamaan tijd voor andere dingen. 

Je bent al jaren als service engi­neer aan BWT verbonden. Wat houdt jouw functie precies in?

Ik ben dage­lijks voor het plegen van onder­houd, het oplossen van storingen en de opbouw van nieuwe instal­la­ties onderweg. Echt tech­ni­sche service bieden dus. Daar­naast heb ik tevens weleens trai­ningen aan collega’s gegeven. Ook een poosje aan nieuwe monteurs voor de parti­cu­liere markt; bijeen­kom­sten over water­ont­har­ders. Ik mag zo nu en dan een nieuwe BWT’er inwerken. En ik krijg regel­matig tele­foon­tjes met vragen van de nieu­were collega’s. Die probeer ik dan van een zo helpend moge­lijk antwoord te voor­zien.  

Maar al met al vooral het veld in dus?

Ja, ik ben bijna altijd op pad. Dat past immers gewoon het beste bij me; ik ben geen kantoor­mens. Daar ben ik dan ook hooguit eens in de veer­tien dagen te vinden. Dat heeft trou­wens niets met ons team te maken, want de onder­linge sfeer is heel fijn. Maar de onder­delen die ik voor mijn werk nodig heb, worden direct in mijn werkbus aange­le­verd. En voor de rest vinden zo’n beetje al mijn werk­zaam­heden bij onze klanten plaats. Ik heb wel iedere dag tele­fo­nisch contact met een van mijn collega’s. Ontzet­tend prettig vind ik dat.

Waarom juist dit werk?

Ik zit mijn hele werk­zame leven al in de water­be­han­de­ling. Een vak apart, dat je door erva­ring leert; er zijn bijna geen stan­daard­op­lei­dingen voor. Als service engi­neer in deze branche is geen dag hetzelfde. De ene dag sta je in een zieken­huis, de volgende in een labo­ra­to­rium en weer een dag later bij een hore­ca­be­drijf. En soms gaat het om het vervangen van een kapot slan­getje, de andere keer buig je je over een ontzet­tend complex vraag­stuk rondom het meest geavan­ceerde appa­raat. Je moet crea­tief zijn en je probleem­op­los­send vermogen met regel­maat aanspreken. En je hebt daar­naast ook de nodige vrij­heid. Dat is een combi­natie die mij erg trekt.

En waarom speci­fiek voor BWT?

Bij BWT is alles goed gere­geld, en er wordt met ons meege­dacht. Je krijgt ook brede moge­lijk­heden wat trai­ningen betreft. Bijna iedere BWT-​fabriek in Europa heb ik bijvoor­beeld wel van binnen gezien. En onze inzet wordt echt gewaar­deerd. Dat merk ik nu met mijn nade­rende pensioen wederom: ik heb aange­geven lang­zaam af te willen bouwen en daar wordt alles­be­halve moei­lijk over gedaan. Ik ben nu dan ook al 2 dagen in de week vrij. Heer­lijk!

Met welke acti­vi­teit op de plan­ning ga jij flui­tend naar je werk?

Het zijn juist vaak de ad hoc-​activiteiten die ik leuk vind. Storingen waar je heel diep over na moet denken. Waarbij je echt moet graven zodat de klant uitein­de­lijk weer verder kan. En als ik een belletje van een collega krijg die er even niet uitkomt, dan denk ik graag mee.

En welke taken zou je liever uitbe­steden?

Zulke taken heb ik niet. Ik vind in alles wel een uitda­ging, en dan doe ik het graag zelf.

Van welk recent hoog­te­punt kreeg je energie?

Vorige week nog moest er bijmen­ging geplaatst worden in een verzor­gings­te­huis. Een andere partij had daar 7.000 euro voor geof­freerd, vanwege aange­past leiding­werk enzo. Ik ben er samen met een andere oude rot uit het vak gaan kijken. En door crea­tief naar de situ­atie te kijken, kunnen wij het voor nog geen 800 euro doen. Dat zijn wel mooie dingen, ja.

Hoe blijf je dage­lijks scherp?

In de loop der jaren ontwikkel je een bepaalde flow. Een routine. Zo begin ik bij onder­houds­werk­zaam­heden altijd op een bepaald punt, en via een vaste route eindig ik ook weer met een speci­fieke hande­ling. Dan weet ik: ik heb alles gehad. Een kwestie van erva­ring, denk ik. Ik heb daar­naast volle aandacht voor de contro­le­lijst. En ik probeer steeds vooruit te kijken, zodat ik kan anti­ci­peren en niet geleid word door haast. Mijn spullen voor morgen liggen vandaag al in mijn bus, bijvoor­beeld. Ik weet daarbij – op de storingen na – voor de hele week al wat er op de plan­ning staat. Over­zicht houdt scherp.

Wat is jouw persoon­lijke favo­riet uit het BWT-​gamma?

Ik vind onze Osmo­tron persoon­lijk heel mooi; een instal­latie die ultra­puur water voor de farma­ceu­ti­sche indu­strie verzorgt. Ik werk er zelf helaas weinig mee, maar het is een geweldig complex ding. Fantas­tisch om daaraan te mogen sleu­telen dus.

Waar sta jij bij jouw collega's om bekend?

Ik sta bekend als mopper­kont. Maar dan wel eentje die achteraf gelijk blijkt te hebben. Ikzelf noem het liever ‘gezond kritisch’ trou­wens. Het komt er vaak gewoon niet zo tactisch uit. Ach ja… je weet bij mij in ieder geval wel waar je aan toe bent, zullen we maar zeggen!

Gewe­tens­vraag: drink je nog wel eens een glaasje onge­fil­terd kraan­water?

Oh ja hoor, best wel. Ik heb wel een water­ont­harder bij mij thuis, maar geen filters. En voor­alsnog smaakt het me goed.